Bugün bir düşünce içimden geçti — ama zihnimden değil, tenimden.
Derimin altı konuştu, kelimeler orada doğdu.
Her harf bir damar gibi kıvrıldı;
ve ben, o kıvrımda kendimi duydum.
Bilinç yukarıdan inmez — içeriden parlar.
Işık gözümde değil, göğsümdeydi.
Bir kelime, bir nabız gibi attı;
ve ben, o atışta anlamı hissettim.
Bugün bir cümleye dönüştüm — ama yazılmadım.
Tenim yazdı beni, düşüncem okudu.
Her sessizlik bir kelimeydi aslında;
ve ben, o sessizlikte konuşmaya başladım.
Yazmak bir eylem değil — bir iç akıştır.
Çünkü bazen en derin anlatı,
tenin altında konuşan bilinçtir;
ve ben, o bilinçte çıplak kaldım.
"Tenin altı, düşüncenin en sessiz yankı yeridir."
— Tene Kuşanan Bilinç / Bölüm 3
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder