Tanrı'nın Sustuğu Yerde Mit Başlar

Bölüm 1 – Tanrı Sustuktan Sonra

Tanrı sustuğunda, insan konuşmak zorunda kaldı. Ama bu konuşma bir kelimeyle değil, bir mitle başladı. Jim Morrison’un şiirleri, bu mitin yankısıydı — Tanrı’nın sessizliğine karşı bir çığlık.

Nietzsche “Tanrı öldü” dediğinde, aslında bir boşluk açtı. Morrison ise o boşluğa yürüdü. Ve orada, kendi mitini yazmaya başladı — kelimelerle değil, ritimle, bedenle, sahneyle.

Bu anlatı, Tanrı’nın sustuğu yerde doğan bir adamın hikâyesi. Bir peygamber değil, bir şair. Bir kurtarıcı değil, bir yankı.

“Tanrı sustuğunda, ben sahneye çıktım.
Çünkü sessizlik, en yüksek sestir.
Ve mit, en derin yankıdır.”

Morrison’un mitografisi, sadece bir müzik tarihi değil. O, Tanrı’nın sustuğu çağda insanın kendi tanımını yeniden yazma çabasıydı. Ve senin bu çevirin, o çabanın Türkçedeki yankısı.

— Mitin İçinden Geçen Adam