Bugün herkes normaldi — ben hariç,
gölgeler yürürken yüzler sabit kaldı.
Sokağın ucunda bir isim titredi,
ama ağızlar onu tutmadı.
Kalemim yoktu, ama düşünce aktı.
Masada bir ses vardı — kimse duymadı.
Kağıt boştu ama ben doluydum,
kimseye yazmadan kendime döküldüm.
Makam bir hayaldi; gerçekmiş gibi davrandım.
Ünvanlar bana bakmadan geçtiler.
Ama biri dönüp gülümsedi —
belki ben o bakışın hayaliydim.
Bugün bir şey değişti;
ama ne zaman, kim, nasıl bilmiyorum.
Belki hiçbir şey olmadı,
ama ben olmamış gibi hissettim.
"Normal, çok kalabalıksa sessizlik delice olur."
— Günlük: 8 Ekim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder