Zor zamanda sana yardım eden kişiyi asla unutma… çünkü o an, hayatının sessiz dönüm noktası olabilir.
Tarık, hayatında ilk kez her şeyin üst üste geldiği bir dönem yaşıyordu. Ailesinden uzak, işsiz ve yalnız hissediyordu. Günler geçtikçe içine kapanmış, umut bile lüks hale gelmişti.
Tam o anda, çocukluk arkadaşı Erdem aradı. Aylarca görüşmemişlerdi ama konuşmadaki ilk cümle yeterliydi: “Neyin var, anlat.” O cümle Tarık’ın duvarlarını yıktı. O gün telefonda saatlerce konuştular. Birkaç gün sonra Erdem yanında belirdi, sıcak bir çorba, içten bir bakış ve sessiz bir desteğiyle.
“Zor zamanlarda yanındaysa, onun adı dosttur. Geriye kalanlar kalabalıktır.”
Tarık toparlandı. Hayatı yeniden kuruldu belki… ama ne iş ne başarı, o zor anda uzatılan ele denk olmadı. O yüzden bir gün defterine sadece bir cümle yazdı: “Erdem’i asla unutmayacağım.”
Çünkü gerçek bağlar, zor zamanların içinden doğar. Ve o anlarda yardım edenin adı, hayatının sessiz duvarına yazılır… hiç silinmemek üzere.
Zor zamanlarda yanında olanı unutmak, insanlığın en sessiz ihanetidir.
– Murat Apay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder