Seni seven bir sürü insan var. Seni sevmeyene odaklanma… çünkü sevgi, sessizce oradadır.
Defne, bir yorum yüzünden günlerce kendini sorguladı. Birisi onu sevmediğini söylemişti. Sanki o tek cümle, tüm sevgileri silmiş gibiydi. Ama bir sabah telefonu çaldı: anneannesi. “Sesini duymak istedim sadece,” dedi. Kalbi yumuşadı.
O gün defterine “Kim sevmediğini söyledi, kim sevdiğini gösterdi?” diye yazdı. Ardından saymaya başladı: okuldan arkadaşı, işyerindeki destekçi, kardeşi, hatta markette onu tanıyan yaşlı teyze… Sevgi her yerdeydi, sadece sessizdi.
“Bir kişi uzak durdu diye, seni sevenlerin yakınlığını unutma.”
Defne artık olumsuz yorumlara değil, sessiz sevgilere odaklandı. Kalbi her gün küçük sevgi işaretleriyle doldu: sabah kahvesi, mesajda bir emoji, yürüyüşte bir tebessüm. Ve bir gün şu cümleyi yazdı: “Sevgi hep oradaymış, ben sadece yanlış yere bakıyormuşum.”
Odaklanman gereken, seni sevenlerin sessiz ama güçlü varlığıdır. Çünkü sen sevgiye layıksın.
– Murat Apay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder